Toen Eugene aan mij vroeg om een stukje te schrijven over de onderhoudswerkzaamheden van onze kantine en zaal zei ik spontaan “ja, dat doe ik”. Je kunt natuurlijk een droge opsomming geven wat er is gebeurd met onze kantine en zaal vanaf de zomer van 2018, dacht ik, maar dat is ook niet alles. Maar ik wil dit stukje wel beginnen met die grote renovatie van onze kantine in 2018. Een werkgroep bestaande uit: Eugene Staffhorst, René van der Velde, Frans Wieringa en mijn persoon, begon in het voorjaar van 2018 aan de voorbereidingen. Dat viel nog niet mee, vooral de beginkeuzes/uitgangsposities maken, was niet eenvoudig. Als werkgroep, zaten wij vrij snel op één lijn van wat wij nu eigenlijk wilden gaan veranderen.
Er moesten muurtjes komen voor de ingangen van zowel de dames- als de herenkleedkamer en toiletten. Dat er kleur in moest komen was ook een feit, maar welke dan? Tevens wilden wij van de grijze gemetselde muren af. Offertes gevraagd, maar die waren erg prijzig, wel tot een kleine € 40.000,00 aan toe. Helaas voor ons, veel te duur. Uiteindelijk hebben wij wel een binnenhuisarchitecte in de arm genomen. Zij heeft een ontwerp gemaakt, qua kleur en inrichting waar wij allen zeer goed mee konden leven. Maar toen de uitvoering nog. Een aannemer was te duur.
Mandaat
Vrij snel werd de beslissing genomen, in overleg met het bestuur en vooral de penningmeester, om de uitvoering als werkgroep zelf ter hand te nemen. Wij hadden inmiddels een begroting in elkaar gespijkerd tot maximaal € 25.000,00. Daar werd in de Algemene Ledenvergadering van 2018 mandaat voor gekregen van onze leden.
Toen echt aan de slag in de zomervakantie, eerst alles slopen wat gesloopt moest worden. Twee verwarmingsradiatoren werden definitief verwijderd. Alles van de wanden werd verwijderd. Intussen werd in de bloedhitte de tafeltjes in de uitgezochte kleur geschilderd, de bar werd ook met die kleur onder handen genomen. Het oranje werd letterlijk weggepoetst. Ook de stukadoor werd in stelling gebracht, om de muurtjes te bouwen tot boven het plafond. Dat plafond was natuurlijk gedeeltelijk verwijderd, zodat de stukadoor verder kon gaan. De muurtjes klaar en gedroogd, het echt stucwerk kon beginnen. Alle muren werden in de kantine onder handen genomen inclusief de nieuw gezette anti-inkijkmuren.
In elkaar zetten
Alle wanden werden na droging gesausd met de drie uitgezochte kleuren, wit, Saharageel en een mooie kleur groen. Tussen alle bedrijven door werden de meubels (barkrukken, stoelen, lampen en een complete zithoek bij de nieuwe televisie) uitgezocht en gekocht. Als je denkt dat het compleet aankwam, zit je mis. Alle meubels moesten nog in elkaar worden gezet. Het werk vorderde gestaag en gedegen. Ook werden alle kozijnen en radiatoren geschilderd.
Tijd voor de vloerbedekking. Twee offertes waren daarvoor gevraagd. Op de bewuste dag moest natuurlijk alles de kantine weer uit. De vloer werd gelegd, keurig volgens de offerte werd met een man of 5 de kantine en achter de bar de vloerbedekking gelegd. Het zag er fantastisch uit, wij waren er zeer blij mee… maar toen begonnen de hoeken van de banen 1 voor 1 los te laten van de ondervloer. De vloerenman kwam diverse keren langs. Zijn laatste opmerking was: “Eh ja, tis wel lastig, maar ik ga het mooi voor elkaar maken, zoals vooraf werd beloofd”. Dat betekende dat op een dag in januari 2019, weer alles moest worden uitgeruimd en na het opnieuw leggen van de vloer, weer moest worden ingeruimd.
Beste klus
Dat klinkt nu eenvoudig, maar was een beste klus. Immers, alles liep gewoon door qua tafeltennis. Ook de Afdelingskampioenschappen begin 2019 stonden voor de deur, maar het is gelukt. De kosten waren toch nog totaal een kleine € 3.000,00 minder dan waar het mandaat voor was gegeven.
Extra, wil ik in deze, de inzet van Arie Klop noemen. Hij was de kracht achter het dicht maken van de ramen aan de hal kant van de kantine. Hij maakte het deels afgebroken plafond weer tip top in orde, heeft de tassenrekken, biertentoonstelling achter de bar en de zijkant van de roldeurkast gerealiseerd. Helaas is Arie er niet meer, hij moest vorig jaar zijn meerdere erkennen aan een slopende ziekte.
Blikvanger
Vincent Huibers maakte nog twee mooie graffitischilderingen op de nieuwe muren, om het geheel af te ronden en te verfraaien. Het is nu een echte blikvanger. Heeft u de tekst al eens ontdekt, die in de schildering is verwerkt?
Over het normale onderhoud kan ik het volgende nog vertellen. De lampen in de zaal zijn hoogwaardige tl lampen, die, dat zal u niet verbazen, wel eens kapot gaan. Daar moet dan wel een rolsteiger voor worden opgebouwd en er moet iemand 5,5 meter omhoog klimmen, om de lampen en de volautomatische starter, te vervangen. U zult begrijpen dat dat 2 a 3 maal per jaar (meestal voor dat de competitie begint) voldoende moet zijn.
Toch bespeur ik wel eens kritiek op het feit dat er weer een lamp is uitgevallen. Als de vrijwilligers, voor dat werk, zich in rijen van 3 willen opstellen, kan het direct. Er is welgeteld 1 tafeltennisser die dat wil doen. Steiger opbouwen, lampen repareren, en de steiger weer afbreken en weer opbergen. Dat is Johan Mulder. Voor Johan was Lars Adema degene die dat deed.
Mengkraan stuk
De douches beneden aan de herenzijde deden het niet lekker, meestal te koud. Dat bleek te liggen aan een 15 jaar oude mengkraan. U raadt het al, die mengde niet meer. De loodgieter werd gebeld en tijdens de coronacrisis is een nieuwe mengkraan gemonteerd. Nu, op dit moment doet de rechter herendouche het niet goed, ook daar moet de loodgieter voor komen. Aan de dameszijde werd de rechterdouche vanwege lekkage geruime tijd afgesloten. Met al het materiaal van de ex-invalidendouche (werd in 15 jaar tijd niet 1 keer gebruikt) kon ook dit euvel worden opgelost. Twee werkende en goede douches aan dameszijde waren het gevolg.
Alle binnen- en buitennoodverlichting werd afgelopen jaar vervangen. Het bleek dat als het echt nodig was, de oude noodverlichting het liet afweten. Dat kan je niet verantwoorden als club, vandaar de volledige vervanging.
Voor de rest is vooral belangrijk, dat als er iets kapot gaat, dat het snel en goed wordt gerepareerd, van een spotje tot een kraan of een loszittende deurkruk.
Van kwaad tot erger
Ook de tafeltennistafels hebben regelmatig onderhoud nodig, vooral aan de tafels die in de Oskamzaal staan. Is het geen nieuw net, dan zijn het de doppen onder de poten of het onderstel. Dat onderstel van de tafels in de Oskamzaal heeft nogal wat te lijden van het ongeveer 5 maal per week opzetten en weer opruimen. Als er leden zijn die op de tafel hebben gezeten, (breuk in het tafelblad) of als het tafelblad een andere slijtage vertoont, moeten de tafelbladen worden vervangen. Iets van 200 schroeven los en vast draaien per tafel. Daarvoor heb ik vaste hulp van Ad van de Vecht.
Als je er niet op inzet, op goed onderhoud, gaat het van kwaad tot erger om het maar zo uit te drukken. Wij maken nu al weer ruim 15 jaar gebruik van onze kantine en de zaal, het is dan ook logisch dat er eens wat moet worden gerepareerd of vervangen.
Stel, dat je iets ziet dat stuk is, geef het dan aan mij door. Dat stel ik altijd zeer op prijs.
Tom Schimmel, bestuurslid facilitaire zaken.