De vlaggenschepen van Hilversum kwamen afgelopen zondag in actie. Heren 1 vocht voor zijn laatste kans om plaatsing voor de halve finale van het landskampioenschap terwijl de dames een ‘echte’ test hadden tegen het sterkste team uit de competitie, Scylla.
Hilversum 1 verliest voor de derde keer van Itass/DTK’70
Deze keer was het er op of er onder. In de uitwedstrijd tegen Itass/DTK’70 moest gewonnen worden om verder te mogen spelen om een plaats in de halve finale om het landskampioenschap. Vorige week werd verloren tijdens de thuiswedstrijd, waarbij er zeker winstkansen waren. De vraag was nu of die kansen weer zouden komen en of het trio Merijn, Nathan en Gamal die kansen zouden weten te verzilveren. Vooraf was onduidelijk of Michel de Boer mee zou doen, maar omdat hij tijdens een eventuele derde wedstrijd niet zou kunnen, namen de mannen uit Klazinaveen geen enkel risico en stelde de speler, die dit jaar pas 2 wedstrijden verloor, op.
Volgens coach Bert Olofsen hebben zowel Merijn als Nathan de wapens in huis om van de Boer te winnen. Na het nipte verlies vorige week door Nathan, kreeg dit keer Merijn de kans. Merijn begon verbluffend goed. De eerste game trok hij, door de hele tafel goed te benutten naar zich toe met 10-12. In de tweede game maakte Merijn op 5-5 twee belangrijke punten op de service van de Boer en wist deze voorsprong vast te houden en sleepte met 8-11 ook de tweede game naar Hilversum. In de derde game lukte alles bij Merijn. Nog voor de Boer het besefte stond er 3-7 op het telbord. Via een geluk bal via de netrand en vlak daarna via de kant stond het opeens weer 7-7 en ontpopte zich alsnog een strijd. De Boer sleepte met hangen en wurgen de derde game binnen. Vanaf dat punt ging de Boer beter spelen. Merijn bleef nog tot 7-7 in de vierde game meedoen, maar daarna maakte de Boer geen fouten meer 11-7 en 11-4.
Nathan kwam, zoals zo vaak dit seizoen, moeizaam op gang. Tegen Bas stond hij, nog voor hij één fatsoenlijke bal had geslagen al 7-4 achter. Maar Nathan weet vaak dit soort games alsnog te winnen en zo gebeurde ook nu. 9-11. De tweede game was een walk-over voor Bas. Binnen enkele minuten was het 11-4. In de derde en vierde game ging de strijd gelijk op 7-11 en 11-7. Opmerkelijk in al deze games was dat Nathan steeds behoorlijk achter kwam en zich wist terug te vechten – helaas met wisselend resultaat. De vijfde game was niet anders. Met een wissel op 5-2 leken de kansen verkeken. Maar Nathan vocht zich terug en overleefde op 10-8 zelfs twee matchballen. Uiteindelijk trok hij met 10-12 de wedstrijd naar zich toe.
Gamal mocht het tegen powerplayer Wai Lung Chung proberen. Net als vorige week ging deze wedstrijd gelijk op. Power versus gevoel en kracht versus finesse. De eerste game verloor Gamal door wat slordige fouten, waarna hij de tweede game wist te winnen. In de derde en vierde game kwam hij op ruime voorsprong, maar die games uiteindelijk toch uit handen; 12-10 en 12-10. Ondanks stralend weer, pakte donkere wolken pakte zich samen boven Klazinaveen.
Aan Nathan de taak om boven zichzelf uit te stijgen en van Michel de Boer te winnen. Onwaarschijnlijk mooie rally’s zorgden dat het publiek pijn in de handen kreeg van het klappen. Waarschijnlijk versterkt omdat de meeste van die rally’s in het voordeel van de Boer uitvielen. Met 11-9, 11-9 en 11-7 was de Boer net een maatje te groot.
Met deze nederlaag zit het seizoen 2014-2015 er op. De ploeg uit Klazienaveen plaatst zich samen met Scylla of Smash Hattem voor de halve finale waar Enjoy&Deploy/Taverzo en FVT uit Rotterdam de tegenstanders zijn. Na de halve finale wacht de finale in Hilversum op 14 mei.
Hilversumse tieners komen (nog) tekort
In de ontmoeting met topfavoriet Scylla trad de laatste aan in de sterkst mogelijke opstelling met Kim Vermaas, Marlotte Staps en verdedigster Marie Depuydt. Tegenover deze ervaren speelsters van Nederland staan, stelde coach Lex Bruijn de drie tieners van Hilversum op om te kijken in hoeverre zij deze drie top 30 speelsters partij konden geven. Scylla was er duidelijk op gebrand om ook deze wedstrijd met 6-0 te winnen. Dat is in elk geval niet gelukt en voor zover de youngsters bang waren om in de doodstille ambiance weggeslagen te worden bleek die angst in elk geval ongegrond.
Heleen startte tegen Kim en kon elke game tot de 7 partij bieden met af en toe hele mooie agressieve blokballen., maar kwam bij de finish toch steeds net iets te kort. Toen Lisette vervolgens brutaal de eerste game van Marlotte wist te winnen met goede forehand aanvallen gingen de paar meegereisde Hilversum supporters er een goed voor zitten. Echter in de volgende drie games bleef Marloes wijselijk af van de forehand van Lisette en bestookte zij alleen maar de backhand en met succes, waarmee zij tevens de kwetsbaarheid van het spel van Lisette blootlegde. Alice speelde vervolgens 2 matte games tegen de verdediger Marie, waarin eigenlijk van alles verkeerd ging. Pas in de tweede helft van de derde game speelde Alice wat vrijer, maar te laat om de game naar zich toe te kunnen trekken. De pauze begon dus met een 3-0 achterstand voor de meiden die vastbesloten waren om een nederlaag met maximale cijfers te voorkomen.
Lisette kon haar partij tegen Kim niet in een overwinning omzetten. Goed partij biedend dolf zij in drie games het onderspit tegen de nummer 8 van Nederland. Het broodnodige puntje moest dus komen uit een van de laatste twee partijen. Heleen nam meteen alle onzekerheid weg door in een perfecte wedstrijd Marie Depuydt in drie duidelijke games aan de kant te schuiven. Letterlijk en figuurlijk door te schuiven. Door de bal namelijk goed op tafel te houden, alleen aan te vallen daar waar mogelijk en dan ook nog een fraai door het midden, kreeg de verdedigster geen enkele kans om in de wedstrijd te groeien. Deze overwinning gaf ook Alice de nodige inspiratie om er tegen Marlotte een fraaie partij van te maken. Na een matige eerste game verloor Alice de volgende game ongelukkig met 12-10. De derde game speelde zij weer ouderwets met goed aanvalsspel met backhand en forehand wist zij Marlotte te overhaast spel met veel fouten te dwingen. Het was jammer dat in de vierde game de eerste vier punten van Marlotte allemaal tot stand kwamen via rand en net, anders had er beslist meer in gezeten voor de nu goed spelende Alice.
Al met al een goede ervaring voor de drie jonge meiden die moesten wennen aan het hoge tempo van de tegenstander en aan het feit dat zij nu eens niet het initiatief hadden, maar te vaak achter de feiten aan moesten lopen. Het laatste woord was aan de scheidsrechters die volmondig zeiden ‘we hebben twee teams gezien die het allebei verdienen om eredivisie te spelen volgend jaar’ en dat welverdiende compliment konden de tieners in hun zak steken.