Zondag 11 augustus was het eindelijk zover, Het MJ tafeltenniskamp ging weer van start! Aan dit supergezellige kamp deden dit jaar maar liefst 60 deelnemers mee, waaronder zoals elk jaar weer veel Hilversummers, zowel in de begeleiding als bij de deelnemers. Anne Hoogeveen doet verslag.
Velen van jullie zullen vast wel een keer van dit kamp gehoord hebben door alle enthousiaste verhalen en de niet te missen MJ-posters die op de club hangen, maar voor de mensen die er nog nooit van gehoord hebben zal ik een korte toelichting geven.
Prachtige locatie
Het MJ-kamp (vroeger het Goirle-kamp) is een supergezellig kamp met deelnemers t/m 18 jaar. Het vindt 1 keer per jaar plaats in de zomervakantie en bevindt zich op een prachtige locatie in Goirle, genaamd “de Sparrenhof”, waar ook nog eens een enorme speeltuin en een sportveld is. Het kamp bestaat uit elke dag trainen, sportieve activiteiten in de avond, samen eten en natuurlijk de supergezellige avonden.
Op de Sparrenhof is veel ruimte om je te vermaken.
Zondag rond 16:00 uur begon het al snel vol te raken op de Sparrenhof. Nadat iedereen zijn slaapspullen had uitgestald, afscheid had genomen van hun ouders en kennis gemaakt met alle nieuwe kampgenoten, kon het kamp eindelijk beginnen!
Pasta bolognese
We verzamelden ons allemaal in de eetzaal voor een lekker bord pasta bolognese. Dit is ook waar de nieuwe kampgangers het liedjesdoek leerden kennen. Dit is een groot doek waar een stuk of 9 liedjes op geschreven staan. Gaandeweg het kamp leer je de liedjes natuurlijk wel kennen, maar als je pech had mocht je er ook meteen een in je eentje gaan zingen omdat je bijvoorbeeld door het ‘momentje stilte’ heen zat te kletsen. Een effectieve en amuserende manier om te zorgen dat iedereen stil blijft J.
Na het eten begon de allereerste activiteit: Het knotshockey toernooi. 7 teams die allemaal tegen elkaar gingen strijden om knotshockeykoning te worden. En zoals altijd mocht het winnende team nog een potje tegen de leiding spelen.
Zaal opbouwen
Na het knotshockeytoernooi was het tijd om je chill-outfit aan te trekken en lekker te relaxen in de speeltuin of bij de picknickbanken. In de avond werd er gekaart, gezongen, gelachen en gekletst. Maar om half 12 moest iedereen toch echt stil in bed liggen, want anders kreeg je met Arnoud te maken.
Nadat iedereen maandagochtend gewekt was door een muziekje en ontbeten had, was het tijd om naar de zaal te fietsen. Groep 1 als eerste, want die moesten de zaal nog opbouwen. Er zijn trouwens 5 trainingsgroepen die variëren van niveau 6e klasse tot landelijk A en zelfs 2e divisie!
In zo’n kampweek krijg je vanzelf een goed humeur.
Natuurlijk moest iedereen even inkomen na zo’n lange tijd niet gespeeld te hebben en hadden een paar al spierpijn van het knotshockeytoernooi, maar uiteindelijk vond iedereen zijn draai. Nadat er van 10:00 uur tot 16:00 uur getraind was, uiteraard wel met een uitgebreide lunchpauze ertussen, was het tijd om lekker te douchen en naar de Sparrenhof terug te keren, waar even later een lekkere maaltijd voor ons klaarstond.
Na het avondeten was het tijd voor het frisbeetoernooi. Super goed om je backhand spin te oefenen natuurlijk. Iedereen was weer afgemat door alle activiteiten en het was dus weer tijd om lekker te gaan chillen. Bij het naar bed gaan stond ons nog een verrassing te wachten. Arnoud had namelijk een leuk gedichtje geschreven, dat hij voor het slapen gaan aan ons voordroeg.
Voorraadje inslaan
Dinsdag was weer een lange trainingsdag, maar gelukkig mochten we tussendoor met onze trainingsgroep nog even langs de Albert Heijn waar iedereen een lekker voorraadje eten had ingeslagen. Bij groep 1 duurde het wat langer, want zij moesten schuilen voor een regenbui. Dan maar even vergaderen onder het afdakje van de Albert Heijn.
Helaas bleef het die dag regenen en regenen en regenen. Het peanutball-toernooi moest dus worden uitgesteld, maar geen zorgen, iedereen werd voldoende vermaakt met Ajax in de eetzaal. Bij het slapen gaan stond Arnoud weer voor de deur met een nieuw gedichtje. Zou dit een nieuwe traditie worden?
Gekoloniseerd
Woensdag weer een nieuwe dag. Dit keer geen hele dag trainen, maar alleen in de ochtend. In de middag was het tijd om te zwemmen. Met zo’n grote groep hadden we dat zwembad wel een beetje gekoloniseerd. De sfeer zat er zeker goed in. Dat was wel te merken aan al die mooie liedjes die we aan het zingen waren. Toppers zoals “wees altijd lief voor de eend” en “I want it that way” kwamen zeker voorbij.
Aan het einde kregen we ook nog eens een applaus van omstanders en zelfs de badmeester kon er wel om lachen nadat hij ons een waarschuwing had gegeven dat we te veel geluid maakten. Een paar van ons hadden nog een veel te duur patatje gegeten, maar daarna was het toch echt tijd om weer terug te gaan naar de Sparrenhof.
Broodje knakworst
Uitgehongerd liepen we naar de eetzaal om erachter te komen dat het avondeten ‘broodje knakworst’ was. Maar goed dat we een dag eerder naar de appie waren gegaan om wat extra eten in te slaan. Na het avondeten was het tijd voor de filmavond. In de loods was een prachtige mini-bioscoop klaargezet waar keuze was uit 2 films: Dumbo en Fast and Furious. Toen het weer tijd was om naar bed te gaan, kwam Arnoud weer met een gedichtje aan. Uitgeput vielen we allemaal in slaap.
Donderdag was weer een zware dag. De hele ochtend en middag trainen en na het avondeten nog even een bootcampje erachteraan. Wel waren we nog een keer naar de Albert Heijn gegaan om onze voorraad eten weer bij te vullen. Het buikspierkwartier van Jeroen was weer lekker zwaar en toen deden we er ook nog een lekkere estafette achteraan. Gelukkig hadden we de avond verder vrij.
Peanutbal
En toen was het alweer zover, de laatste dag! Wat ging het weer snel. De ochtend begon zoals altijd weer met een lekkere training en daarna moesten we snel de zaal weer afbouwen. We moesten alles netjes achterlaten en vooral niks vergeten, want het was de laatste keer trainen. Bij de Sparrenhof had de keukenploeg weer een lunch voorbereid. Daarna was het tijd voor het peanutbal-toernooi. Ik denk toch wel een van de meest favoriete activiteiten van het hele kamp. Zoals ik al eerder had gezegd speelt de leiding elke keer de laatste wedstrijd tegen het winnende team. Peanutbal hebben ze nog nooit verloren, zal daar nu verandering in komen?
Het was een spannende wedstrijd en hoewel Thijmen die bal het hele veld over kon gooien, was het net niet genoeg. De leiding won met 20-18. Nadat we allemaal even moesten verzamelen bij het veld, werden we door de leiding verrast door waterpistolen en emmers. Het watergevecht was officieel geopend.
Bonte avond
Na het watergevecht was het tijd voor de feestmaaltijd. Broodjes hamburger en pizza. Na veel zingen, eten en kletsen was het tijd voor de Bonte avond. We moesten allemaal verzamelen in de loods waar de leiding allemaal leuke spellen had voorbereid.
Ballonnen kapot maken op de raarste manieren, liedjes uitbeelden, iemand met een blinddoek door een parcours heen leiden en nog veel meer.
Na al deze opdrachten kregen we weer tijd voor onszelf en maakten we er nog een topavond van. We hebben gekaart, gedanst, gelachen, gezongen, nog meer gelachen en lekker gegeten. Kortom, echt een topavond. Toen we gingen slapen had Arnoud een extra lang gedicht voor ons gemaakt. Maar van slapen kwam niet zoveel, daarvoor was het veel te gezellig.
De volgende ochtend was het toch echt klaar. Nog één keer met z’n allen ontbijten, zingen, lachen en toen was het toch echt tijd om alles op te ruimen en weer naar huis te gaan.
Mark, Jeroen en alle andere leiding, bedankt weer voor deze topweek. Tot volgend jaar!
Anne Hoogeveen