Hij is met z’n 88 jaar het oudste, nog spelende lid van TTV Hilversum. Kees Giskes is inmiddels 62 jaar lid. Hij is het levende bewijs van gezond ouder worden door veel te sporten en positief in het leven te staan. Daarom is deze kranige veteraan verkozen tot Clublid van de maand april.
Kees Giskes wil er niet omheen draaien. Hij is aan het afbouwen. Tot vorig jaar tafeltenniste hij nog drie dagen in de week bij de 55+ groepen. Ongelooflijk voor een 87-jarige. Maar de laatste tijd wil het niet meer zo. Als hij in beweging komt, voelt hij pijn. De angst om te vallen, neemt toe. Steeds vaker moet hij de bal laten lopen. Hij wil proberen het jaar af te maken. Dan vindt hij het welletjes. Het gaat hem aan het hart. Maar aan de andere kant: wie tafeltennist er nog op z’n 88ste?.
Kees is één van de laatsten der Mohikanen van zijn generatie die nog in tafeltennisverband actief is. Veel van zijn leeftijdgenoten zijn inmiddels overleden. Giskes werd in 1951 lid van HTTV Victoria, net voordat in studio Irene in Bussum de allereerste televisie-uitzending plaatsvond. Victoria speelde toen nog in de Violenschool en verhuisde een jaar later naar de nieuwe Totohal onder de kantine van de drafbaan, een donkere ruimte met een vloer van stoeptegels. Het enige toilet was regelmatig stuk en dus de leden gebruikten het struikgewas als wc. Victoria mocht geen consumpties verkopen vanwege de concurrentie met de kantine van de drafbaan. ,,In het begin kwam er een ober naar beneden om de bestellingen op te nemen”, weet Kees Giskes zich nog te herinneren. ,,Toen ze eenmaal in de gaten hadden dat er bij ons geen cent te verdienen was, kregen we toestemming om in een kist limonade te verkopen.” Kees nam het kratje mee achterop z’n fiets.
De Hilversummer had het bij Victoria erg naar z’n zin. ,,Het ging er altijd heel gemoedelijk aan toe. Victoria was zeker in die tijd puur een ontspanningsvereniging. Heel anders dan Quick’32, waar het veel meer om prestaties ging.” Zijn sportieve hoogtepunt was het kampioenschap in de eerste klas, eind jaren vijftig. ,,We moesten promotie-degradatiewedstrijden spelen tegen 21-up en UTTC voor een plek in de overgangsgangklasse. Dat is helaas niet gelukt.”
Giskes heeft binnen de club diverse taken vervuld. Zo drukte hij jarenlang het clubblad op een ouwe stencilmachine. Meer dan eens weigerde het apparaat dienst. Hij was een tijdlang wedstrijdsecretaris en zat van 1956 tot 1966 uit dien hoofde in het bestuur. Op z’n fiets reed hij half Hilversum af om invallers te regelen. De meeste clubleden hadden in die tijd nog geen telefoon, laat staan een computer. ,,Vaak moest ik meerdere adressen af, voordat ik een invaller had gevonden.”
Het is nu ruim een halve eeuw later en Kees Giskes fietst nog steeds. Met zijn vrouw Gerda, die ook lid is van Hilversum, maakt hij nog regelmatig tochtjes. Een elektrische fiets, die kan hem gestolen worden. ,,Ik heb nog genoeg conditie om de trappers voort te bewegen.” Gelukkig hoeft hij zich niet meer druk te maken om invallers.
De 88-jarige is nog steeds zeer geliefd bij de vrouwen. Als enige mannelijke speler wordt hij ‘gedoogd’ bij de damesclub op de woensdagochtend. Steevast noemen ze hem ‘de trainer’. ,,Maar ik sla gewoon een balletje mee”, zegt hij in alle bescheidenheid. De damesclub had Kees ook als Clublid van de maand voorgedragen, een wens die dus in vervulling gaat.
Kees Giskes beseft dat er afgelopen twintig, dertig jaar enorm veel is veranderd binnen de club. Veel dierbaren zijn overleden en de binding met de vereniging is anders dan vroeger. Hij erkent dat hij niet stond te juichen, toen hij hoorde dat Victoria en Quick wilden fuseren. ,,Achteraf ben ik blij dat het zo is gegaan, in het belang van de tafeltennissport en de toekomst van de vereniging.”
Mocht hij zijn batje binnenkort aan de wilgen hangen, dan is Kees Giskes van plan nog af en toe op de koffie te komen bij de seniorenclub. Ze zien hem graag, deze bescheiden en aimabele veteraan.