In een zinderende wedstrijd, waarbij op het scherp van de snede gestreden is, heeft heren 1 een knap gelijkspel behaald in de uitwedstrijd tegen Smash’70 uit Hattem. Het was voor Hilversum de eerste wedstrijd van het seizoen in de top 6 van de eredivisie.
Saillant detail: alle spelers van Hilversum kwamen eerder uit voor Hattem, wat een extra accent aan de wedstrijd toevoegde. Terwijl de mannen
van Smash al aan hun derde wedstrijd begonnen, stond Hilversum te popelen voor de aftrap van de voorjaarscompetitite. Gamal de Groot en Nathan van der Lee vertrokken samen met de nieuwe coach, Bert Olofsen en zoon Bjarne, die als cameraman was meegegaan, naar Hattem, terwijl invaller Wilfred Schipper, op eigen gelegenheid kwam. Merijn de Bruin, die tijdens de vorige ontmoeting nog goed was voor twee overwinningen tegen Smash ’70, ontbrak. De jeugdige Wilfred kreeg de kans om ervaring op te doen in de hoogste divisie.
Martijn de Vries – Gamal de Groot 3-2
Gamal kwam ietwat stroef uit de startblokken. Voor hij het wist, stond hij met 9-5 achter. Vanaf dat moment wist Gamal zich knap terug te vechten: 9-9. Na kansen over en weer wist Gamal de game naar zich toe te trekken met 11-13. Martijn kwam sterk terug met enkele tactische aanpassingen en wist de tweede en derde game te winnen. In de vierde game steeg Gamal tot eenzame hoogte en trok de game met 1-11 naar zich toe. In de laatste game kwam Martijn, in 2011 nog Nederlands kampioen, goed uit de startblokken en wist direct direct een voorsprong te nemen, die hij niet meer uit handen gaf.
Stellan Smid vs. Nathan v d Lee 2-3
Deze wedstrijd was, zo mogelijk, nog spannender. Nathan gaf de eerste game onnodig uit handen (11-8) en Stellan deed hetzelfde in de tweede game (10-12). De derde game ging wederom onnodig verloren. Nathan serveerde op 8-9 fout, waarna Stellan deze game met 11-9 wist te winnen. In deze game was Nathan nog bijzonder sportief door een foutieve beslissing van de arbitrage recht te zetten en de punt toe te kennen aan Stellan. Een flink applaus van het publiek was zijn beloning. Na een duidelijke game van Nathan moest de vijfde game uitsluitsel brengen. Na 6 matchballen wist Nathan uiteindelijk de winst te pakken met 16-18.
Koen Hageraats – Wilfred Schipper 3-0
Met frivool spel wist Wilfred de handen op elkaar te krijgen bij zowel eigen aanhang als de aanhang van de tegenstanders. Helaas wisselden ‘wereldballen’ zich af met onnodige fouten, wat in iedere game een paar puntjes te weinig betekende. De 12-10, 11-9 en 11-8 geven aan dat de eerste divisionist al goed kan aansluiten qua spel. Helder op het netvlies van alle toeschouwers blijft de forehand topspin langs het net, die Wilfred op 10-7 in de derde game speelde. Met voorsprong de mooiste bal van de dag.
Martijn de Vries – Nathan v d Lee 1 – 3
Op voorhand was Nathan pessimistisch over zijn kansen, nu er met de plastic bal gespeeld wordt. Zijn wapens tegen Martijn zouden minder krachtig zijn dan met de celluloid bal. Gelukkig bleek Nathan voldoende alternatieven achter de hand te hebben. In de eerste game had Martijn geen antwoord op de korte bal op de forehand, wat een 10-12 overwinning opleverde. De tweede game viel met 11-8 de kant op van Martijn. Nathan stelde in de derde en vierde game orde op zaken en trok met 10-12 en 7-11 de wedstrijd naar een 2-2 tussenstand.
Koen Hageraats – Gamal de Groot 1 – 3
De eerste game verliep rommelig en ging gelijk op tot 4-5. Op dat moment deed Gamal zijn beklag over de airco/verwarming die volop boven zijn hoofd stond te draaien en die de bal soms zelfs weg blies. Na een korte discussie werd het probleem opgelost. Vanaf dat moment was Gamal zichtbaar getergd en vertaalde dat in een geweldige concentratie. 10-12. In de tweede game speelde Koen ongekend mooie ballen, vooral vaak de backhand opening boven tafel. Met 11-7 moest Gamal het antwoord schuldig blijven. In de twee games daarna ging de strijd lange tijd gelijk op, maar wist de concentratie van Gamal hem net de overwinning te brengen. 11-13 en 10-12.
Stellan Smid – Wilfred Schipper 3-0
Stellan Smid, vernoemd naar Stellan Bengtson, die in 1971 de eerste Zweed en tevens eerste linkshandige speler was die wereldkampioen werd, kreeg tafeltennis al van kind af aan met de paplepel ingegoten. Hij geldt als één van de grote jeugdtalenten voor de toekomst. Vandaag mocht hij aantreden tegen Wilfred, die ook als een groot talent gezien wordt. Hoewel Wilfred kwalitatief zeker mee kan komen, miste hij zo nu en dan de rust om effectiever te spelen dan Stellan. Met 11-8, 11-9 en 11-8 had Wilfred kansen, maar wist die niet te verzilveren.
Coach Bert Olofsen was tevreden over het vertoonde spel, met name over de inzet en het doorzettingsvermogen. Met een 3-3 zou hij op voorhand tevreden geweest zijn, maar gezien het verlies van Gamal in de vijfde game tegen Martijn de Vries, na de vierde met 1-11 gewonnen, had hij toch het gevoel dat er iets meer in zat. Hij kijkt met vertrouwen naar de volgende wedstrijd uit op 7 maart, thuis tegen FVT.