Van maandag 11 t/m zaterdag 16 augustus vond het MJ tafeltenniskamp plaats in Goirle. 67 enthousiaste tafeltennissers hebben een week lang van de zon genoten, plezier gemaakt en vooral, ondanks de hitte, keihard getraind. Landgoed Sparrenhof, een prachtige groepsaccommodatie net buiten Tilburg, vormde samen met de fantastische leiding het toneel voor een week vol tafeltennis. Zowel de nieuwelingen als de routiniers hebben het erg naar hun zin gehad. Hilversum-jeugdlid Vincent Hoogland maakte onderstaand verslag.
Op een bloedhete maandagmiddag reisden de enthousiastelingen af naar Tilburg. De deelnemers werden warm onthaald door de leiding en konden hun lichtblauwe MJ-shirt in ontvangst nemen. Na het introductiepraatje van organisator Jeroen Kuijt en de penne met spinazie à la crème was het tijd voor een quiz. In deze quiz kwamen vragen voor als: ’Van welke tafeltennisvereniging is dit logo?’ , ’Wie is de huidige wereldkampioen tafeltennis bij de mannen?’ en ’Waar is de bal?’. Na de quiz konden de deelnemers nog even genieten van de zwoele zomeravond. Nadat Arnoud traditiegetrouw zijn gedichtje had voorgelezen was het dan toch echt tijd om te gaan slapen, wat door de hitte nog niet zo makkelijk bleek.
Hard getraind
Dinsdag kon dan eindelijk de eerst tafeltennistraining beginnen. De zaal werd snel opgebouwd en de deelnemers begonnen aan hun eerste training van de week. Ook na de lunch werd er weer hard getraind, met een bezoekje aan de supermarkt voor de afwisseling. Op het menu stond deze avond kipspiesjes met rijst en groenten. Vooral de door Hilversum-lid Jeroen Lugtenburg bereide spiesjes vielen, net zoals vorig jaar, weer erg in de smaak.
Peanutbal
Na deze maaltijd stond een activiteit op het programma die bij veel deelnemers favoriet is: het peanutbaltoernooi. Zeven teams streden fanatiek om zich het beste peanutbalteam van het jaar te mogen noemen. Niet alleen het verlangen naar deze felbegeerde titel, maar ook de kans om het de volgende dag op te mogen nemen tegen het leidingteam motiveerde de spelers enorm.
(Tekst leest door onder de foto)
Ook de woensdag stond weer volledig in het teken van tafeltennis. Spelers van groep 1 begonnen te klagen over de extreem vochtige zaal. Groep 1 had echter wel het voordeel dat ze in de kleine zaal trainden, waar het duidelijk koeler was, dus eigenlijk hadden ze geen reden tot zeuren. Toen iedereen terug was op de Sparrenhof kon de leiding beginnen met het gooien van wraps op de borden van de hongerige deelnemers. Vooral Iris beleefde hier erg veel plezier aan.
(Tekst leest door onder foto)
Nadat alle etensresten weer netjes waren opgeruimd was dan eindelijk het moment daar: het winnende team van het peanutbaltoernooi, dat als versterking kampioenspoule-finalist Quinlan Buijs aan het team had toegevoegd, mocht het gaan opnemen tegen het leidingteam. De toevoeging van Quinlan, die de bal met gemak naar de andere kant van het veld slaat, gaf het team wat meer vertrouwen. Ondanks deze versterking en de support van het publiek bleek, tot grote teleurstelling van velen, ook dit jaar het leidingteam weer te sterk.
Lekkere duik
Donderdag was een dag waar veel deelnemers al de hele week naar uitkeken. Dat zo naar deze dag werd uitgekeken kwam niet alleen door het tweede bezoek aan de supermarkt (wat overigens erg nodig was aangezien bijna alle ingekochte lekkernijen op waren), maar ook doordat na de lunch het jaarlijkse bezoek aan recreatiebad Stappegoor plaatsvond. Menig deelnemer verlangde er dit jaar wegens de warmte extra naar om een lekkere duik te nemen en te kunnen afkoelen in het zwembad. Dit gebeurde dan ook volop. Daarnaast werd niet alleen van de zon genoten op het grasveld, maar werden ook alle glijbanen meerdere keren goed uitgetest. Eenmaal terug op de Sparrenhof stond een simpele maar o zo lekkere hap op de deelnemers te wachten: broodjes knakworst. De avond werd verder vrij ingevuld met o.a. potjes voetbal, het spelen van kaartspelletjes en chillen in de speeltuin.
Laatste zweetdruppels
Vrijdag was alweer de laatste volledige dag op het kamp. Om de week zo goed mogelijk af te sluiten deed iedereen nog even extra z’n best tijdens de training. Nadat de laatste zweetdruppels gevallen waren en de zaal weer netjes was opgeruimd kon voor de laatste keer de tocht naar de Sparrenhof beginnen. Moe maar voldaan kwamen de deelnemers aan. Na de broodjes hamburger was het tijd voor de bonte avond. Het was een avond vol leuke spellen, en trainers Arnoud en Stefan kregen zelfs een hele make-over. Iedereen had een gezellige laatste avond, en gelukkig keek de kampleiding deze avond wat minder vaak op de klok.
De wekker ging wat later op zaterdagochtend, en dat kon iedereen wel waarderen. Nadat de luchtbedden waren leeggelopen, de tassen waren ingepakt en iedereen elkaar gedag had gezegd was het kamp dan toch echt ten einde. Hartelijk dank aan alle deelnemers en leiding voor weer een fantastisch kamp!
