Het eerste team ging met 7-0 gevoelig onderuit tegen Smash’70 uit Hattem. De aanloop naar de wedstrijd en de voorbereiding verliepen alles behalve soepel, wat er uiteindelijk in resulteerde dat het team met twee invallers moest spelen.
“We hebben een brede selectie en dus zou je verwachten geen problemen te hebben. Helaas bleek voor de competitie al dat we een paar wedstrijden krap in de spelers zitten”, zegt coach Bert Olofsen. ,,Dat heeft te maken met internationale verplichtingen van spelers en hun speelschema. Voor de competitie had ik echter alle wedstrijden afgedekt met een compleet team en meestal één speler achter de hand.”
Deze week ging het echter mis. Een blessure en onverwachte verplichtingen zorgde dat midden van de week al duidelijk werd dat een invaller nodig was. Dat was nog niet zo eenvoudig omdat team 2 geen speler kan missen in hun strijd om het kampioenschap en ook daaronder de bezetting dun is. Teun Salentijn kreeg de kans om zijn debuut op het hoogste niveau te maken. ,,Donderdag kreeg ik te horen van Lauric Jean dat zijn vader heel slecht in het ziekenhuis lag en in coma gebracht was. Zaterdagochtend kreeg ik definitief te horen dat hij niet zou spelen. Er was even geen andere optie dan dat ik zelf zou spelen.”
Nolan Schultz begon tegen topspeler Victor Brod. De eerste twee games gingen gelijk op. De eerste viel net de kant van de Zweed op, de tweede naar Nolan. Daarna wist Brod Nolan meer onder druk te zetten en kwam Nolan er niet meer aan te pas. Zijn tweede wedstrijd was tegen Boris de Vries. Lange tijd leek Nolan te gaan winnen, maar bij een stand van 10-7 voor in de vijfde game trok Boris, zij het ietwat gelukkig, aan het langste eind.
De pas 14 jarige Teun mocht zijn debuut maken tegen Martijn de Vries. In de eerste game werd hij, mede onder invloed van de spanning weggespeeld, maar daarna bleef hij goed in de buurt van de Vries. Tegen Victor Brod had hij logischerwijs weinig kans, maar ontdekte hij wel waar verbetering nodig is om op dit niveau te kunnen spelen. Voor Bert Olofsen was het al weer even geleden dat hij op niveau speelde, maar met name met zijn service wist hij menig punt te scoren. Tegen Boris de Vries pakte hij zelfs de tweede game en had hij nog een behoorlijke voorsprong in de derde game. Tegen Martijn de Vries kwam hij in de eerste twee games nog op voorsprong, maar uiteindelijk had hij geen kans op de overwinning.
“Uithuilen en opnieuw beginnen is een beetje te zwaar uitgedrukt, want we begonnen al aan de wedstrijd met het idee dat ieder punt was meegenomen. Maar we hebben onszelf niet geholpen met deze uitslag. Volgende week staat Taverzo op het programma. Dan staan we er weer met een eredivisiewaardig team.”