De weermannen zagen het somber in, maar het werd een stralende dag. De 14e Fietspuzzeltocht op 29 juni was wederom een groot succes. Opnieuw eiste een US-team de overwinning op.Tycho Dekkers, Moya Schutte, Bert Loosman en Imke Martens kwamen dit jaar als winnaars uit de bus en kregen een daverend applaus bij de prijsuitreiking. De stemming in de kantine was sowieso al opperbest, omdat zo’n tachtig aanwezigen de overwinning van Oranje op Mexico vierden. De avond kon toen al niet meer stuk. Na de afsluitende barbecue volgde de apotheose van een zeer enerverende dag, die ’s ochtends om 6 uur al begon, toen Hans, Eus en chauffeur Ferry 34 (!) fietsen gingen inladen in de cabine van de Kuperus-vrachtwagen, voor vervoer naar Bodegraven, waar de 33 km lange tocht gehouden werd..
Het team van Sarah Zagt, Wouter Schoeber en Ruben Peters legde beslag op de tweede plek en de winnaars van vorig jaar Angelo Antonietti, Han Geluk, Gilles van Oorschot (aangevuld met Anna Lien Bouhuis) eindigden als derde.
Alle foto’s zijn te vinden en te downloaden in hoge resolutie op: TTV Hilversum‘ s Picasa Web Gallery
Ook alle uitslagen zijn te downloaden: Uitslag FPT 2014
Hieronder een sfeerimpressie van Jan Kroon vanaf de eerste controlepost.
WIE DE SCHOEN PAST TREKKE HEM UIT……….
De bezienswaardigheden bij controlepost 2……het houtblokjes stapelen. Na een degelijke instructie door (mede)organisator Eus, een misgelopen afspraak en een blind vertrouwen in “medepost” Pieter, die voor de zekerheid toch maar zijn beide kinderen had meegenomen, werd de “place delict” door Jan om 9.40 uur bereikt. Mooi weer, een beschaafd windje, ’n restaurant en een forse waterplas werden zijn deel. Na aankomst van de familie Pieter werd toch maar gekozen voor een relatief windstille plek om de partytent – met veel moeite – neer te zetten. Vanaf 12.00 uur mochten de eerste teams verwacht worden. Dat werd dus 13.30 uur. Na onderling niets te hebben afgesproken ontwikkelde zich een naadloze complementaire taakverdeling tussen de posthouders: Pieter de koek en zopie, boekjes en praatjes; Jan de houtjes (inclusief zijn interpretatie van de instructie door (mede)organisator Hans. Zoals gemeld – en na 14 km te hebben omgereden – arriveerde om 13.30 uur toch team 1 (dat in de veronderstelling verkeerde dat vele teams hen al gepasseerd zouden zijn.). Zij beten de, met tegenwind (halverwege waaide de toren om), de spits af. Maar ze stonden lange tijd aan kop. Tot team 2 klaar was. En ook zij stonden lange tijd aan kop.
Wat er zoal verder nog geconstateerd werd bij het maken van een zo hoog mogelijke toren van houtjes, die na exact 5 minuten gemeten werd…:
– meerdere systemen werden gehanteerd; plat, staand, driehoekjes, in de lengte. De driehoekjes bleken niet rendabel en vielen snel af.
– De onderlinge taakverdeling werd pas onder de loupe genomen nadat men aan de beurt was
– Een paar teams had tegenwind
– Er was ’n team met een uitstekende taakverdeling. Hier was de voertaal echter Engels.
– Meerdere teams signaleerden een essentiële factor…: de lengte van de stapelaar, maar dit werd niet echt uitgenut (behalve door team Knecht/Koudijs, waar Erwin i.p.v. Sonja als stapelaar werd ingezet)
– Sommige teams wilden vooraf al het dak van de partytent; dat zou ze belemmeren bij hun te bereiken hoogte. Zij scoorden dus niet.
– De focus/concentratie was vaak groot. Zo werd een commentaar leverend (dames)team verzocht andere bezigheden te gaan uitoefenen.
– Er waren teams met doeners en aanmoedigers (bouwen, bouwen…hoger, hoger…….(maal 9). Dat hielp (niet).
Tot zover. Voor het natrekken van het bovenstaande is het fotomateriaal elders op deze websites wellicht nog aanvullend bewijsmateriaal. Na de constatering dat de Pieterkids een feestdag hebben gehad, de partytent een tweede leven ging beginnen, de gelaafde teams tevreden verder trokken, de bbq stond te wachten, Nederland tegen Mexico ging spelen (zelfs Moya werd incognito op de tribune herkend als Mexicosupporster) en won, bleef het nog lang onrustig in het Hilversumhome. Duidelijk sprake van een jaarlijks hoogtepuntje.
Jan Kroon