Een kort, maar krachtig Batverhaal kreeg de redactie toegestuurd van TTV Hilversum-veteraan Gerard den Blanken. De vader van Hans tafeltennist al heel wat jaren en behoort tot de ‘harde kern’ van de overdaggroepen. Tot de coronacrisis uitbrak was Gerard, die in maart 83 wordt, wekelijks in de zaal te vinden. Hij mist de gezelligheid en de sociale contacten enorm en staat, zoals velen, te popelen om weer een balletje te slaan.
De anekdote die hij zich nog als de dag van gisteren kan herinneren, speelde zich af in de tijd dat er in Hilversum minstens 10 tafeltennisclubs en clubjes waren. Diverse bedrijfsverenigingen die in hun kantine speelden, maar ook enkele omni-sportverenigingen hadden een bescheiden tafeltennistak. Zoals EMM, dat later fuseerde met Donar en Wasmeer werd gedoopt. ,,Ooit, in de grijze oudheid, speelde ik bij het toenmalige EMM op Anna’s Hoeve een Plankentoernooi”, vertelt Gerard. ,,En ik won de éérste prijs, met de achterkant van mijn gitaar nota bene! Ik stond perplex, want ik had nog nooit een prijs gewonnen!” Zoon Hans heeft in z’n lange tafeltenniscarrière wel meer dan honderd trofeeën in de prijzenkast staan, veel meer dan zijn vader. Maar niet een daarvan won hij met de achterkant van een gitaar.