Batverhalen (10): Vlinders in mijn buik

Graffiti1 TTV Hilverusum

Mijn naam is Tamca, jullie kennen me waarschijnlijk niet, maar toch loop ik al even mee in het tafeltenniswereldje. Mijn eerste kennismaking met het balletje was in Leusden in 1985. Daar zat toen een tafeltenniswinkel ‘Hans Brinkman’ en daar raakte ik voor het eerst een balletje aan. Ik lag al een tijdje in de schappen. Niet zo gek, want ik was nieuw en de meeste mensen zijn bang voor vernieuwing. Bovendien was ik niet goedkoop. Ik was het eerste frame met carbon en daar was ik best trots op. Op een dag in augustus werd ik gekocht door een beginnende tafeltennisser. 

Eigenlijk was dat niet zo’n goede keuze, want ik was toen met voorsprong het allersnelste frame ter wereld en toen mijn nieuwe eigenaar ook nog twee snelle Butterfly Sriver S rubbers kocht was ik bang voor het ergste. Dat bleek al snel te kloppen, want in de eerste wedstrijden van mijn nieuwe eigenaar wist hij niet veel te winnen en dat terwijl hij maar zesde klasse speelde. Maar al snel ging het beter, niet zo gek natuurlijk want ik deed er mijn best voor. Mijn nieuwe kompaan had aardig gevoel voor serveren en hard slaan. 

In de drie seizoenen erna trainde mijn eigenaar veel en speelden we samen al snel vijfde divisie. Toen kwamen we voor het eerst in aanraking met een ‘echte’ trainer en die wist eindelijk een beetje redelijke techniek bij te brengen. In rap tempo en na enkele omzwervingen speelde ik samen met mijn eigenaar eerste divisie, tot we in 2000 besloten te stoppen.  

Ik vond het wel wat vroeg voor een pensioen en heb enkele keren geprobeerd mijn, inmiddels goede vriend, te bewegen weer te beginnen met competitie. Helaas had hij daar weinig interesse meer in. Af en toe speelde hij weer. Zo deed hij in 2014 mee aan het NK veteranen, waar hij eerste werd bij de 50-plussers, maar bij die opleving bleef het. 

Gelukkig pakte hij wel een ander onderdeel op van tafeltennis en geven we samen training aan jeugd en senioren, op die manier sla ik nog honderden ballen per week. Misschien, heel misschien, heel, heel, heel misschien kan ik hem nog overhalen om weer competitie te spelen. Tot die tijd blijf ik hopen. 

Veel tafeltennisplezier en stay safe 

Tamco 5000 van Butterfly